اخبار

کودکان کارگر در افغانستان؛ آینده‌ای مبهم در سایه فقر و بی‌‌ ثباتی

شازیه کریمی- صدها هزار کودک و نوجوان در افغانستان به‌ دلیل مشکلات اقتصادی، ناچار به انجام کارهای شاقه هستند؛ وضعیتی که آینده‌ی آنان را با ابهام و چالش‌ های جدی مواجه ساخته است.

بر اساس آمار صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل (یونیسف)، از هر پنج کودک افغان، یک نفر مشغول کار است. پیش‌تر، سازمان جهانی کار نیز در اعلامیه‌ای از شناسایی بیش از یک میلیون کودک کارگر در افغانستان خبر داده بود.

سمیع ‌الله ابراهیمی، سخنگوی وزارت کار و امور اجتماعی، در گفت‌ وگو با ویژه ‌روز اظهار داشت «رسیدگی به مشکلات کودکان را در سطح کشور مسئولیت خود می‌ دانیم. برای جلوگیری از استخدام کودکان در کارهای شاقه، به کارفرمایان هدایت داده شده است.

همچنین برای نوجوانان ۱۴ و ۱۵ ساله، زمینه آموزش‌ های فنی در برخی بخش‌ ها فراهم شده و برای بیش از ۱۰ هزار کودک یتیم، خدمات آموزشی، پرورشی، خوراک و سرپناه مهیا گردیده است.»

خبیب حسرت، آگاه امور اجتماعی، در گفت‌ وگو با ویژه‌ روز گفت: «فقر اقتصادی، فشار مالی خانواده‌ ها، مهاجرت، بیکاری اعضای بزرگ‌ سال خانواده، بی‌ سوادی و بی‌ خبری از حقوق کودکان، و جنگ‌ های طولانی، از عوامل اصلی ورود کودکان به بازار کار در سنین پایین است.

برای بهبود وضعیت زندگی کودکان کارگر، دولت باید به خانواده‌ های آنان کمک مالی کند، فرصت‌ های اشتغال ‌زایی فراهم سازد و برنامه‌ های آموزشی کوتاه‌ مدت و مؤثر راه ‌اندازی کند.»

در میان این کودکان، مصور، کودک فروشنده خریطه‌ های پلاستیکی، به ویژه‌ روز گفت: «ما در خانواده هفت نفر هستیم. پدرم کراچی دارد.من صنف پنج هستم و برادرم صنف سه.

نیم روز کار می‌کنیم و روزانه شصت یا هفتاد افغانی درآمد داریم. اکثر روزها پدرم هم کار ندارد. مادرم مریض است و با همین پول باید کرایه خانه، مصارف زندگی و پول دوا را پرداخت کنیم.»

همچنین، کودک ۱۳ ساله‌ای به نام سیر که در سینما پامیر بوت پالشی می‌کند، گفت: «پدرم فوت کرده. من و خواهرم ماه‌ بیگم کار می‌کنیم. بعضی روزها چهل یا پنجاه افغانی درآمد داریم و بعضی روزها هیچ.

مادرم هم در خانه‌ های مردم کار می‌کند. خانه‌ مان در کوه چهلستون است و ماهانه ۱۵۰۰ افغانی کرایه می‌دهیم.»

کودکان کارگر، از آسیب‌ پذیرترین اقشار جامعه افغانستان هستند که به‌ دلیل شرایط دشوار زندگی، از دوران کودکی و بازی‌ های کودکانه محروم شده و ناچارند با چالش‌ های سخت بازار کار روبه‌ رو شوند.

پایان

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا