انفجار در لبنان هشدار پوتین به شی جین پینگ
چه مدت طول می کشد تا ولادیمیر پوتین با شی جین پینگ راهی برای انفجار میلیون ها آیفون در سراسر جهان در جیب های دشمنانشان پیدا کنند؟

ویژه روز-مارک آلموند مدیر موسسه تحقیقات بحران در آکسفورد، در گفتگویی با «دیلی میل» گفته است، هنگامی که نیروی دریایی جاپان در سال ۱۹۴۱ بندر پرل را بمباران کرد، هدف آن ها این بود که قدرت هوایی آمریکا در اقیانوس آرام را از بین ببرند و مانع از پیوستن ایالات متحده به جنگ جهانی شود.
آن ها دقیقاً نتیجه معکوس گرفتند. افکار عمومی آمریکا که به خشم آمده بود، بلافاصله به حمایت از متفقین متعهد شدند و جاپان با یک دشمن جدید و قدرتمند روبرو شد.
مارک آلموند گفت: در حمله ویرانگر دیروز به هزاران دستگاه پیجر که توسط اعضای حزبالله در سراسر لبنان استفاده می شد، من گمان می کنم که ما شاهد پرل هاربر قرن ۲۱ بوده ایم.
این عملیات به خودی خود تماشایی بود، با حداقل نه کشته و بیش از ۳۰۰۰ زخمی، که بنا به گزارش ها شامل سفیر ایران در لبنان نیز می شود.
با این حال، اهمیت گسترده تر آن مطمئناً در ماه ها و سال های آینده طنین انداز خواهد شد.
اگر اسرائیل، همانند امپراتوری جاپان در گذشته، فکر می کرد که این حمله گسترده باعث جلوگیری از ورود نیروهای حزب الله به یک جنگ تمام عیار با اسرائیل خواهد شد، بیم دارم که آن ها ناامید شوند.
اسلام گرایان به طور قطع در حال برنامه ریزی برای انتقام خود هستند و دیشب گفته شد که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، در مقر وزارت دفاع در تل آویو در حال مذاکره برای چگونگی واکنش به تشدید بحران احتمالی اوضاع است.
چگونه اسرائیل این حمله را انجام داد؟
نظریه های مختلفی وجود دارند. یک کارشناس امنیتی پیشنهاد داد که اسرائیلی ها ممکن است تله های انفجاری سنتی را در هزاران پیجر قرار داده باشند، که گفته می شود این پیجرها تنها در روزهای اخیر به دست نیروهای حزبالله رسیده اند.
نظریه ای دیگر، که برای من قانع کننده تر بود، این است که پیجرها با یک ویروس کامپیوتری پیچیده از قبل بارگذاری شده بودند که باعث گرم شدن بیش از حد آن ها شده و در نتیجه باتری های لیتیومی آن ها آتش گرفته است.
این یک خطر شناخته شده در باتری هایی است که در بسیاری از دستگاه های الکترونیکی استفاده می شوند و بخشی از دلیل این است که خطوط هوایی به مسافران اجازه نمی دهند که لپ تاپ های خود را در بار چک شده قرار دهند.
با این حال، هر روشی که اسرائیل در این عملیات به کار گرفته باشد، تفاوتی نمی کند. اما جالب است که نیروهای حزب الله به تازگی تلفون های همراه خود را با پیجر جایگزین کرده بودند، به این باور که پیجرها امن تر هستند.
تلفون های همراه دارای نرم افزار GPS هستند که امکان ردیابی دستگاه ها و در نتیجه کاربران آن ها را در هر نقطه از جهان فراهم می کند.
شش هفته پیش، اسماعیل هنیه، رئیس سیاسی حماس، در یک مهمان خانه در پایتخت ایران، تهران، شناسایی و کشته شد.
کارشناسان بر این باورند که ترور او تنها با ردیابی تلفون همراهش امکان پذیر بود.
حقیقت این است که اسرائیل در این نوع جنگ ها به طور ویژه ای مهارت دارد. دهه ها مقابله با همسایگان متخاصمی که تعدادشان به مراتب بیشتر از شهروندان این کشور است، موجب شده که این دموکراسی کوچک در خاورمیانه مجموعه ای از ابزارهای نظامی پیچیده، از موشک های هسته ای و تانک ها تا سلاح های سایبری را توسعه دهد.
ترکیب این با بی رحمی سرویس اطلاعاتی مشهور آن، موساد، در شناسایی و حذف دشمنانش، از جمله عاملان کشتار المپیک مونیخ به بعد، قدرت اسرائیل را در این عرصه تقویت میکند.
همان طور که دیده ایم، موساد همیشه در نهایت موفق به رسیدن به اهدافش شده است.
متهم ردیف اول، یک شرکت ایرانی؛ چه کسی پشت معامله «پیجر» حزبالله است؟
پس از این چه خواهد شد؟
اگر گزارش ها درست باشند و یکی از هر ۳۰ نفر در بین ۶۰ هزار مبارز حزب الله به دلیل حمله به پیجرها از رده خارج شده باشند، این مسأله مانع جدی ای برای عملیات های این گروه خواهد بود.
رهبری حزب الله همچنین در حال بررسی نحوه برقراری ارتباط امن با مبارزان خود در آینده است.
چه مدت طول می کشد تا ولادیمیر پوتین یا شی جین پینگ راهی برای انفجار میلیون ها آیفون در سراسر جهان در جیب های دشمنانشان پیدا کنند؟
با اختلال در سازمان نظامی حزب الله، اسرائیلی ها ممکن است تصمیم بگیرند بخش هایی از جنوب لبنان را به تصرف درآورند تا با ایجاد «منطقه حائل»، بتواند از حملات راکتی به شمال اسرائیل محافظت کند.
مارک آلموند ادامه داد: من در مورد این رویکرد «کنترول شده» نگرانی هایی دارم. با تمام ابتکار وحشیانه حمله به پیجرها، پیامدهای آن برای امنیت منطقه می تواند جدی باشد.
در عوض، عملیات پیجر احتمالاً پیش درآمدی برای جنگ تمام عیار دیگری میان اسرائیل و لبنان خواهد بود که پیامدهای سختی برای صلح جهانی خواهد داشت.
ائتلاف های حزب الله، ایران و سوریه، به طور حتم نگران خواهند بود که اطلاعات اسرائیلی ها بتواند همان کار را با آن ها انجام دهد.
حتی کشورهای عربی که با اسرائیل روابط دیپلماتیک دارند، مانند مصر و اردن، اکنون باید از خود بپرسند که چقدر واقعاً امن هستند و آیا شبکه های ارتباطی آن ها از امنیت کافی برخوردار است یا خیر.این موضوع می تواند توانایی اسرائیل را برای برقراری دوستی ها در منطقه تضعیف کند.
همچنین ممکن است برای ما نیز عواقبی داشته باشد. دموکراسی های غربی احتمالاً در حال ارزیابی معنای این نوع جدید از جنگ افزاری برای خودشان و چگونگی کاپی برداری از روش های اسرائیل هستند.
تاریخ به ما آموخته است که هیچ تکنیک نظامی جدیدی برای مدت طولانی انحصاری سازنده اش باقی نمی ماند. چه مدت طول می کشد تا ولادیمیر پوتین با شی جین پینگ راهی برای انفجار میلیون ها آیفون در سراسر جهان در جیب های دشمنانشان پیدا کنند؟
احسان الله صدیقی