ویژه روز✍️واصف باختری، نویسنده افغان ، شاعر، مترجم، پژوهشگرحوزه ادبیات و یکی از شاخصه های شعر و ادب زبان فارسی در دیار مهاجرت در آمریکا به عمر هشتاد سالگی چشم ازجهان فرو بست.
باختری، از چند سال بدینسو حال خوشی نداشت و با بیماری سرطان دست و پنجه نرم میکرد که سر انجام این درد طاقت فرسا این شاعر بزرگ را از کاروان ما جدا ساخت و درخشش ستاره وی در آسمان ادب فارسی به خاموشی گرایید.
استاد باختری، در سنه 1321 ه ش در شهر مزار شریف دیده به جهان گشود و دوره مکتب را در شهر کابل و مزار شریف به انجام رسانید.
وی دوره ابتدایه را در لیسه باختر در شهر مزار شریف/ولایت بلخ در شمال افغانستان و صنوف یازدهم و دوازدهم را در لیسه حبیبیه در کابل و سر انجام در سال 1341 ه ش از لیسه باختر فارغ الحتصیل شد.
سپس شامل دانشکده زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه کابل شد و پس از اتمام تحصیل در سال 1345ه ش از دانشگاه کابل راهی کلمبیا شد که در آنجا توانست کارشناشی ارشدش را در رشته زبان و ادیبات فارسی در دانشگاه کلمبیا به اتمام برساند.
واصف باختری، پس از شعله ور شدن جنگ های داخلی کشور در دهه ( 1370) روانه مهاجرت شد.
او در ابتدا از ( 1370 الی 1380) به پاکستان رفت و در آنجا سکونت اختیار کرد که پس از سنه 1380 روانه آمریکا شد و تا پایان عمرش در آنجا زیست.
استاد باختری، در کارنامه خود فعالیت های مختلف را انجام داده که میتوان از کار در دیپارتمنت زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه کابل، مدیر مسؤل مجله ژوندون، دبیری شعر و انجمن نویسندگان کشور، ریاست تالیف و ترجمه، بنیان گذار کانون دوستداران مولانا و مدیریت تحقیق و ترجمه در مرکز تعاون افغانستان نام برد.
باختری، شخصیت چند بعدی بود که آثار وی در زمینه های مختلف شعری، تالیف و ترجمه، پژوهش های ادبی و فلسفه برای جامعه ادبی و فرهنگی کشور بیادگار گذاشته که در قالب های گوناگون بویژه نیمایی و آزاد شعر می سرود.
از وی آثار گرانبهایی بجا مانده است که مشت نمونه خروار یاد آور می‌شویم.
آفتاب نمی‌میرد ، از میعاد تا هرگز، دروازه های بسته تقویم، سرود و سخن در ترازو، از آن سوی آیینه از جمله مجموعه های شعری استاد باختری به شمار می روند.
روحش شاد یادش جاودان
پایان
