اقتصادی

سروری میگوید:بزرگترین در آمد من ایجاد سیمساری است

گزارشگر/ملکه امیری

ویژه روز✍️زنان تجارت پیشه و متشبثین از وضع بیشتر محدودیت ها بالای کار و فعالیت زنان آنها را نگران آن کرده است،که قیودات بر فعالیت های تجارتی زنان وضع نشود.

بانو سروری یکی از دوکانداران در غرب کابل می‌ گوید:هدف از ایجاد دوکان  سیمساری و شروع تجارت برای حل مشکلات مردم و از همه مهمتر داشتن منبع درآمد بوده است.

وی بغضی که در گلویش داشت گفت؛ متعلم بودم و بیشتر روی درس هایم تمرکز داشتم تا بتوانم پس از سپری نمودن امتحان کانکور به دانشگاه راه پیدا کنم که متاسفانه به آرزوی خود نرسیدم.

بانو سروری افزپد که پس از تغییر نظام به دلیل پایین آمدن سطح اقتصاد مردم تغییراتی زیادی در خرید و فروش اجناس وارد شده به خصوص در یک ماه گذشته اصلا فروش نبوده است.

بگفته او اگر حکومت مانع بیشتر کار زنان شود تحمل زندگی سخت شده،جز خروج از کشور دیگر  راه و چاره باقی نمی‌ ماند.

وی از حکومت می خواهد که محدودیت بالای زنان را کم کرده اجازه بدهند زنان و دختران بدون هیچ نوع مشکل به کار وتحصیل خود ادامه بدهند.

در عین حال،بانو آروین یکی دیگر از دوکانداران در غرب کابل می‌گوید: از رشته وترنری و تکنالوژی طبی فارغ شده است.در کنار تحصیل مدت ۱۰ سال است که مشغول خیاطی است.

هدف وی از ایجاد کار در این شغل خودکفا بودن و داشتن منبع درآمد می‌باشد.

بانو آروین از کار و فعالیت خود راضی بوده و میگوید؛به دلیل مشکلات و محدودیت‌های که به زنان ایجاد می‌شودنگران بوده به این فکر می‌کند اگر حکومت مانع کار کارشان شود منبع درآمد خود را از دست می‌دهد.

بانو آروین از حکومت می‌خواهد که یک قشر جامعه را نباید نادیده بگیرند، به زنان هم باید مثل مردان حق کار و تحصلداده شود چون زنان کسانی هستند که مانند مردان در تقویت اقتصاد کشور و خانواده سهم بزرگی دارند.

یکی دیگر از دوکانداران صنایع دستی در ساحه دشت برچی کابل می‌گوید: از طریق این کار حدود ۳۰۰ زن بیوه ودختران مصارف اولیه زندگی خود و فرزندان خود را تامین می‌کنند.

او می افزاید،اگر حکومت مانع کار ما شود نه تنها که بیکار زیاد میشود، بر زندگی شان تاثیری بدی می‌گذارد چونکه صدها نفر منبع درآمد شان را از دست داده مجبور می‌شود از هر طریق دیگر خوب یا بد پول بدست بیاورند.

بانو صالحه سخی‌ زاده یکی از زنان تجارت پیشه کشور می‌گوید: در بخش صنایع دستی شرکتی دارد که هدف وی ازایجاد این تجارت اشتغالزایی خانم‌ ها و کمک در بخش اقتصاد جامعه می‌باشد.

او علاوه میکند،پس از تغییر نظام از طرف هیچ مرجع و یا نهادی حمایت نمی‌ شود که خود باعث ورشکست کارگاه تولیدی وی شده است.

بانو سخی‌ زاده می‌ افزاید اگر حکومت مانع پیشرفت کار ما شود تاثیر منفی زیادی بر زندگی و جامعه دارد و باعث مشکلات زیاد می‌ شود.

وی از حکومت می‌ خواهد مشکلات و محدودیت ها را از سر راه خانم‌ ها بردارد.

بانو سلامت یکی دیگری از فروشنده‌ ها در کابل می‌گوید: هر انسان از خود هدف مشخص دارد.

هدف من از ایجاد دوکان و فروشندگی در آمد پول حلال است تا با فرزندان خود زندگی خوب و راحتی داشته باشم.

بانو سلامت از این که مدت ۵ سال میشود با تلاش و زحمت خود پول به دست میاورد راضی بوده ولی نگران این استکه حکومت مانع کارشان شود.

وی افزود،زنان در افغانستان با مشکلاتی زیادی روبرو هستند اما تمام غم و اندوه خود را نادیده می‌گیرند تا یک زندگی خوبی را سپری کنند؛ ولی کسی نیست که ببیند.

این روزها بیشتر مردان بیکار هستند و این زنان شان هستند که درآمد خانه‌های خود را تامین می‌کنند اگر زنان هم بیکارشوند مردم حتا پول سیر کردن شکم خود را نخواهند داشت‌.

وی میگوید؛ در طی دو سال گذشته زنان و دخترانی زیادی که از کار و تحصیل منع شدند، بیشتر شان به خیاطی وصنایع دستی رو آوردند تا مصارف اولیه زندگی خود را تامین کنند.

این نگرانی در حالی بین زنان تجارت پیشه و متشبس به وجود آمده است،در حدود دو هفته قبل امر باالمعروف و نهی ازمنکر به شهرداری هدایت داد تا جواز فعالیت آرایشگاه های زنانه را در شهر کابل و بابات لغو کنند.

پایان

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا