
ویژه روز–طی دوسال گذشته شبکه های اجتماعی و رسانه ها که در بیرون از کشور فعالیت میکنند در خصوصافغانستان هیچ نوع تصویر مثبت نداشته و همیشه منفی بافی میکنند.
این بخشصی از افراد و رسانه ها برای تغذیه مادی و جایگاه خودشان در دل رهبران جریانات سیاسی ضد دولتی دست به شایعه پراگنی می زنند و پول میگیرند.
بیشتر این شایعات از طریق پلتفرم های تویتری برای انحراف افکار عامه و تبلیغات منفی بر ضد امارت اسلامی فعالیت های چشمگیری داشته است.
در دو روز گذشته بیشتر این پلتفرم که بیشترین بازدیدکننده گان را در سطح کشور و جهان دارد همواره با کلمات نامناسب و فحش به گونه های سیاسی و غیر اخلاقی منتشر میشود.
این روند برای کسانی که در بیرون از افغانستان هستند یک نوع بیماری دماغی نسبت به نزدیکان شان که در کشور زندهگی میکنند به وجود آورده است.
در حالیکه تیم تحقیقاتی ویژه روز از چندی بدینسو روی موارد مختلف نشراتی که از سوی رسانه های افغانی بیروناز کشور و یا هم از سوی افراد وابسته به جبهات ضد دولتی منتشر میشود جز شایعه چیزی بیش نیست.
جنبش شنبه های ارغوانی نامی که از آن بشکل ابزاری توسط خانم مریم معروف آروین که در بیرون افغانستان فعالیت میکند از نام کشور در کشور های همسایه زنانی که زنده گی مشقت بار را سپری میکنند با نشر ویدیوهای ظاهرا اعتراضی ادعا میکنند که زنان افغان در نقاط مختلف بر ضد دولت فعالیت دارند.
این هم یکی از نمونه های فعالیت دروغین جنبش ارغوانی
در حالیکه این اعتراضات ظاهر ضد دولتی از نقاط مختلف اسلام آباد رهبری و در مکان سر بسته که گویا در کشورهستند از آن کشور فعالیت میکنند.
همینگونه رسانه های مفرور از کشور با پخش نشرات دروغین توانسته اند که جایگاه خوبی را در بین شهروندانافغان در بیرون از کشور بدست بیاورد.
«چندی قبل روزنامه های هشت صبح و اطلاعات روز نیز بدون تحقیق با نشر تصویر یکی از داکتران که شخص خودش زنده و در کابل مصروف عریضه نویسی است گفتند که وی را طالبان تیر باران کرده است.اما پس از مدتی دوباره خبر شانرا حذف کردند».
بیشترین بازدید کننده گان این رسانه ها کسانی هستند که پس از سقوط نظام جمهوریت به بیرون رفتند از آن طریق پای تماشا نشسته و وضعیت افغانستان را مطالعه میکنند.
در حالیکه تصویر اصلی از افغانستان در این رسانه ها نظر به پالیسی مخالفین امارت اسلامی و حق الزمه آنان بازتاب نمیابد و همیشه برای تقویت جنگ سرد اذهان عامه را تخریب میکنند.
رسانه ها در کشور فعالیت های آزاد دارند و زنان که بخشی از چالش ها در کشور از سوی نهاد های زیدخل گفته میشودفعالیت میکنند،آزاد گشت و گذار دارند و هیچ تهدیدی از سوی دولت بر آنان متوجه نیست.
طی دو سال گذشته چهر شب و روز کابل نظر به بیست سال گذشته از هر لحاظ (امنیتی،زیبایی،فضای اجتماعی» وغیره تغییرات مثبتی داشته است.
شب های بهاری کابل مملو از فضای امن جاده های روشن با چراغ های زینتی،باز بودن مغازه ها،تفریحگاه هارستورانت های فامیلی همه این موارد ثابت کننده فضای آرام و آرامش فکری مردم است.نه آنچه از سوی رسانه ها دربیرون به تصویر کشیده میشود.
پایان