کاهش داد و ستد تجاری میان افغانستان و پاکستان و پیامدهای آن
شازیه کریمی- ملاعبدالغنی برادر اخوند، معاون اقتصادی ریاستالوزرا، در نشست ویژهای با حضور مسئولان امارتی، تاجران، سرمایه گذاران و صنعت کاران، از آنان خواست تا وابستگی تجاری به پاکستان را کاهش داده و از مسیرهای جایگزین استفاده کنند.

در این نشست، معاون اقتصادی ریاست الوزرا گفت:
“افغانستان اکنون به مسیرهای متعدد صادرات و واردات دسترسی دارد و دیگر وابسته به یک کشور خاص نیست. تنوع مسیرها ما را از فشارهای اقتصادی و سیاسی نجات داده است.”
وی افزود که امارت اسلامی در حال توسعه زیرساخت های مسیرهای جایگزین است تا اتصال منطقهای و بین المللی افغانستان تقویت شود.
ملا برادر اخوند با اشاره به بسته شدن مکرر گذرگاه های تجاری توسط پاکستان گفت: “پاکستان بارها مسیرهای تجاری را بسته و از مسائل تجاری و انسانی سوءاستفاده سیاسی کرده است. این اقدامات نه تنها تاجران، بلکه بازار و مردم افغانستان را با مشکلات جدی مواجه کرده اند.”
وی تأکید کرد که اگر پاکستان خواهان بازگشایی مسیرهاست، باید تضمین های معتبر و دایمی ارائه دهد تا در هیچ شرایطی دوباره مسیرها بسته نشوند.
در بخش پایانی نشست، معاون اقتصادی ریاستالوزرا دستور داد: “از سه ماه دیگر، هیچ دوایی از پاکستان وارد نشود و وزارت مالیه نباید برای آن محصول دریافت کند یا اجازه واردات بدهد.”
وی از واردکنندگان دوا خواست تا حساب های خود را با پاکستان تسویه کرده و واردات را از کشورهای دیگر انجام دهند.
ملا برادر اخوند از تاجران خواست: واردات و صادرات را از مسیرهای جایگزین انجام دهند
– بازارهای جدید برای خرید کالاها پیدا کنند
– در صورت ادامه تجارت با پاکستان، امارت اسلامی مسئولیتی در قبال مشکلات احتمالی نخواهد داشت.
واردات کالا، به ویژه دوا، باید به طور کامل از کشورهای دیگر انجام شود.
تاجران باید حساب ها و معاملات خود را از پاکستان جمع آوری کنند.
در عین حال،عبدالنصیر رشتیا، آگاه امور اقتصادی به ویژه روز این اقدام را هوشمندانه و ضروری دانسته و پیشنهاد داده است: استفاده از بندر چابهار در ایران به عنوان مسیر جایگزین ترانزیت.
بهره گیری از بنادر ترکمنستان برای دسترسی به بازارهای ترکیه و اروپا.
کاهش داد و ستد با پاکستان می تواند پیامدهای زیر را در پی داشته باشد: تقویت استقلال اقتصادی افغانستان.
– گسترش روابط تجاری با کشورهای منطقهای و فرامنطقه ای.
– کاهش وابستگی به یک مسیر تجاری خاص و افزایش امنیت اقتصادی.
منفی:
– اختلال موقت در زنجیره تأمین کالاهای وارداتی.
– افزایش هزینه های ترانزیت در کوتاه مدت.
– نیاز به سرمایه گذاری در زیرساخت های جایگزین.
تصمیم امارت اسلامی برای کاهش وابستگی تجاری به پاکستان، گامی در جهت تنوع بخشی به روابط اقتصادی و کاهش آسیب پذیری در برابر فشارهای سیاسی است. با مدیریت صحیح و توسعه مسیرهای جایگزین، این تحول می تواند به نفع اقتصاد ملی افغانستان تمام شود.
پایان




