مرگ غیرنظامیان در ماردان؛ بمبگذاری کوادکوپتری یا بمبگذاری بر پیکر اعتماد عمومی؟

ویژه روز-اسلام آباد-ارتش پاکستان، با وجود قرار گرفتن در رتبه پنجمین نیروی نظامی بزرگ جهان، نتوانسته بر مناطق کوهستانی خیبر پختونخوا و بلوچستان تسلط پیدا کند.

استفاده از کوادکوپترها(پهباد) برای پرتاب موشک های غیرهدایت شونده، نشان دهنده ناکارآمدی در اجرای عملیات های زمینی دقیق است.

پهپادهای نظامی عموماً برای عملیات در پشت خطوط دشمن (مانند مرز افغانستان) طراحی شده اند، نه برای استفاده در خاک خودی که خطر تلفات غیرنظامی بالاست.

ادعای مقامات پاکستانی مبنی بر «محدودیت زمانی» برای اجرای عملیات زمینی قابل دفاع نیست.عملیات های جستجو و نابودی با نیروی زمینی هرچند زمانبر، اما در بلندمدت باعث کاهش مقاومت شبه نظامیان و جلب اعتماد مردم میشود.

مناطق مرزی پاکستان با افغانستان، به دلیل توپوگرافی پیچیده (کوه ها، غارها، مسیرهای باریک)، به پناهگاه ایده آل شبه نظامیان تبدیل شده اند.

ارتش پاکستان با وجود دسترسی به پهپادهای پیشرفته (مانند Burraq و Shahpar)، در عملیات های ضدشورش به ابزارهای کم هزینه ولی پرخطری مانند کوادکوپترها متوسل میشود.

کشتار غیرنظامیان، به ویژه در مناطق قبیله ای، باعث تقویت گفتمان ضدپاکستانی در میان گروه هایی مانند تحریک طالبان پاکستان (TTP) و جذب نیرو برای آنها میشود.

استفاده از روش های غیردقیق، این پرسش را ایجاد میکند که آیا فرماندهان ارشد ارتش پاکستان با دوکترین های مدرن ضدشورش (مانند تاکتیک های ناتو در افغانستان) آشنا هستند؟

سازمان های حقوق بشری مانند عفو بینالملل ممکن است این حادثه را به عنوان جنایت جنگی بررسی کنند، که وجهه پاکستان را به عنوان متحد غرب در جنگ با تروریسم خدشه دار میکند.

ارتش پاکستان در دوراهی خطرناکی قرار دارد:از یکسو، شکست در سرکوب شبه نظامیان به معنی از دستدادن حاکمیت بر بخش هایی از خاک خود است، و از سوی دیگر، ادامه عملیات های پرتلفات غیرنظامی، مشروعیت دولت را نابود میکند.اصلاحات ساختاری تنها راه خروج از این بن بست است.

ویژه روز